Zo, er zit weer een etappe op. We verlaten Dakar morgen. En we hebben een paar positieve veranderingen vastgesteld... . Er ligt veel minder afval op straat en strand dan 4jaar geleden. Er is een vuilnisophaaldienst georganiseerd die, voor zover wij kunnen beoordelen, goed functioneert. En wellicht nog belangrijker dan dit feit: het zijn de gewone mensen (vooral vrouwen) die kinderen en jongeren sensibiliseren. Fijn om te zien.

Het is hier erg warm. Ook de mensen hier puffen en zweten. Rond deze tijd van het jaar zijn temperaturen van rond de veertig graden eerder uitzonderlijk.

Ebola leeft hier, en dan vooral in de geesten van de mensen. De ontsmettende gellekes zijn hier in een mum van tijd uitverkocht. De publieke opinie vraagt, eist..., strenge maatregelen tegenover de buurlanden. Grenzen sluiten.

De huidige president Macky Sall is hier met grote meerderheid verkozen maar de meeste mensen voelen zich door hem bedrogen en zijn ontgoocheld in zijn beleid (iets wat ons bekend in de oren klinkt).

Morgenochtend reizen we af naar Mali, door het droge en warme Senegalese binnenland.

Onzen beer heeft geen airco en dat is geen probleem tot de temperatuur de 35 overschrijdt...

AH ja, nog een ding. We hebben op 4 dagen Dakar 5 maal een coupure van de elektriciteit gehad. Tekens van een paar uur. En zonder'plan' of voorafgaande verwittiging. De mensen leven er hier gewoon verder mee.

Wij zijn eigenlijk luxepaardjes.

Vrede