Senegal

Saint Louis, gisteren aangekomen. De rit door de Sahara en door Mauretania is prima verlopen. Tot en met Nouakchott. En toen begon het wat moeilijker te lopen. We hoorden dat de grensovergang met Senegal in Diama gesloten was. Wegens gebrek aan een scanner (en die hebben ze nu nodig sinds de biometrische visa zijn ingevoerd). Dus als je met de auto naar Senegal wil kan het enkel via Rosso. En over Rosso lazen we een paar jaar geleden al (Jeroen Bergeijk, mijn Mercedes is niet te koop): 'Rosso is een van de beruchtste grensovergangen van west Afrika, sommigen zeggen zelfs van Afrika tout court, corrupte douanebeambten, omgekochte politiemensen, en tal van sjacheraars die je proberen zo veel mogelijk geld te ontfutselen. Een raad: Rosso is absoluut te mijden'. Maar daar sta je dan, zonder alternatief. Even na Nouakchott werden we al gevolgd door iemand die ons zou 'helpen' bij de overgang. Bij elke politiecontrole kregen we de naam en telefoonnummer van iemand die 'te vertrouwen' was... Soit, we zijn er geraakt en de overgang zelf was een flitsende film van komen en gaan en kantoren en trappen en duistere figuren die je hier en daar heen leiden, en dat alles aan een snelheid dat je moeilijk de vinger aan de pols kan houden. Op een bepaald moment eiste men dat we een waarborg zouden storten voor de auto die we terug zouden krijgen bij de terugkeer... Zover is het gelukkig niet gekomen en we zijn op de overzet geraakt en heelhuids in Senegal aangekomen.

En we zijn beloond met een fijn campement op de hydrobase van St Louis aan de monding van de Senegal.

We rusten en bekomen effe en hebben besloten om Gambia niet aan te doen. Weer de auto uitschrijven uit Senegal en opnieuw in en daarna weer uit .... Het zou te omslachtig worden. We reizen in het weekend naar Dakar en dan via Tambacounda naar Mali. Kayes, Bamako, Sikasso en zo naar Côte d' Yvoir (en nadien weer terug naar Mali natuurlijk...). Kanbe, tot in 't weekend of zo...

We posten later nog een paar foto's van het 'niemandsland' tussen Maroc en Mauretania, van Nouakchott en van het paradijselijke St Louis...

Reacties

Reacties

Johan en Monique samoy-Vandenberghe

We bewonderen jullie voor jullie moed en durf.
Het wordt weer eens een boeiend verhaal, we volgen het met spanning.
Zorg toch maar goed voor mekaar!
Groetjes en tot de volgende mail.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!