Kaan kélen kélen wouli, *
We hebben afscheid genomen. Het waren intense weken. We hebben gelachen, geweend, gewerkt, gefietst en (mee)geleefd.
We hebben moedige mensen leren kennen. Oma Zita die samen met Pascal (9 maanden oud) in het dispensarium verblijft tot Pascal voldoende aangesterkt is. Nènè en haar zoontje Fako (4 maand). Ze blijft alleen achter nadat haar man stierf aan aids en is zelf seropositief. Maminé met haar dochtertje Nafi en zoontje Moumouni. De kinderen waren ernstig ondervoed en Maminé zelf is aan de virusremmers... Zie fotos later. We hebben een poging gedaan om deze mensen wat op weg te helpen.
We hebben van dichtbij geboortes en dood 'beleefd'.
Ons Bambara is erop vooruit gegaan. Nog wat basic maar we kunnen ons met wat woordjes verstaanbaar maken. Zinnetjes maken is voor later.
We zakken nu af naar Ségou, wat comfort opdoen, dan naar Bamako.
Kanbé,
Oumar Coulibaly, Mokthar Diallo, Mariam Sogoba
* zoiets als 'slaapwel'... letterlijk: ' dat we allen 1 voor 1 kunnen ontwaken' (allemaal samen ontwaken betekent immers onheil)
Reacties
Reacties
Ik herinner me nog van de buur in Vilvoorde dat veel buiten staat en zij ta un bon coeur toi ik kan hem maar alleen gelijk geven, goed en groot hart er zijn niet veel mensen zo.
Groetjes fred.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}